John Rebus, kolekcjoner nieprzeczytanych książek

Ian Rankin

Supełki i krzyżyki

Wydawnictwo Zysk i S-ka, 2003, stron 219

Na cykl o Johnie Rebusie szkockiego pisarza Iana Rankina trafiłam zupełnie przypadkiem (przypadkowość wyboru lektur jest u mnie dość częstym zjawiskiem). Dlatego też zaczęłam czytać tę serię mniej więcej od środka.

Ian Rankin to mistrz nietypowego kryminału i od razu bardzo przypadł mi do gustu sposób jego narracji. Można więc śmiało powiedzieć, że pierwszą historię z Rebusem połknęłam migiem i od razu nabrałam ochoty na więcej. Sprawdziłam ile ich w sumie napisał i okazało się, że do tej pory aż siedemnaście sztuk! Udało mi się  wejść w szczęśliwe posiadanie siedmiu, ale udało mi się też dostać coś co jest prawie nieosiągalne, czyli początek rebusowej serii: Supełki i krzyżyki. Trafiłam na nią przypadkiem w księgarni Matras na półce z przecenionymi książkami! Stał tam sobie tylko jeden egzemplarz, a ja nie wierzyłam własnemu szczęściu biorąc go do ręki! Nie dość, że w ogóle był, to jeszcze pół darmo!

Supełki i krzyżyki to nie dzieło sztuki. Rankin napisał tę powieść w 1987 roku i mogę o niej powiedzieć, że jest napisana poprawnie. I chyba nic więcej. Zwłaszcza jak porównam z napisaną dwanaście lat poźniej Martwe dusze, którą przez przypadek przeczytałam jako pierwszą.

W Supełkach i krzyżykach można jednak poznać trochę dokładniej Rebusa. Detektyw sierżant John Rebus, to facet dość nietuzinkowy. Ma za sobą kilka lat w komandosach, nieudane małżenstwo i córkę nastolatkę. Lubi zaglądać do kielicha, ukraść czasem na śniadanie bułki i mleko, oraz ma zbiór książek, których nie ma czasu przeczytać. W salonie leżą porozrzucane te, których nie da się przeczytać do końca bo są niezbyt ciekawe, w sypialni zaś leżą te, które naprawdę chce przeczytać, tylko jakoś czasu mu na to nie starcza. Jest jednak jedna książka do której wraca regularnie, przynajmniej raz w roku ( nie zdradzę tytułu). Rebus jest typem mało socjalnym, lekko złośliwym, nieobojętnym na wdzięki kobiet, często koleżanek z pracy. Nie stroni od przypadkowego seksu.

Rebus mieszka w Edynburgu i Edynburg Rankina, to nie to miasto, które znają turyści. Rankin opisuje to miasto i jego mieszkańców w sposób szczególny. Koncentruje się na jego brzydocie. Jest smród, brud i ubóstwo…

Pierwsza powieść z Rebusem, chociaż niewysokich lotów, serwuje dość sprytną intrygę kryminalną i sporo szczegółów z życia detektywa. Zachęca mimo wszystko, żeby sięgnąć po następne.

Poniżej lista wszystkich powieści z Rebusem chronologicznie. Niestety z tego co wiem, to chyba nie wszystkie zostały do tej pory wydane w Polsce, wiec mimo najszczerszych chęci nie uda mi się ich przeczytać we właściwej kolejności.

• Książki o inspektorze Rebusie
  • Supełki i krzyżyki (Knots and Crosses, 1987)
  • Hide and Seek (1991)
  • Tooth and Nail (1992 – pierwsze publikacja pod tytułem Wolfman)
  • Strip Jack (1992)
  • Czarna księga (The Black Book, 1993)
  • Mortal Causes (1994)
  • Let it Bleed (1996)
  • Black and Blue (Black and Blue, 1997)
  • Wiszący ogród (The Hanging Garden, 1998)
  • Martwe dusze (Dead Souls, 1999)
  • Z głębi mroku (Set in Darkness, 2000)
  • Kaskady (The Falls, 2001)
  • Odrodzeni (Resurrection Men, 2002)
  • Próba krwi (A Question of Blood, 2003)
  • Zaułek szkieletów (Fleshmarket Close, 2004)
  • Memento Mori (The Naming of the Dead, 2006)
  • Pożegnalny Blues (Exit Music, 2007)